«Χωράει ο χορός στο σχολείο; Πώς η κίνηση γίνεται παιχνίδι και πώς το παιχνίδι γίνεται χορός;»
Μ’ αυτόν τον προβληματισμό ξεκίνησε η εφαρμογή του εκπαιδευτικού- κινητικού προγράμματος Σκυτάλη και στο δικό μας Σχολείο με το Δ2 τμήμα.
Το πρόγραμμα έχει στόχο να φέρει τα παιδιά, τα σχολεία και την κοινότητα πιο κοντά στην τέχνη του χορού, να ενισχύσει την πρωτοβουλία και την ανάληψη δράσης, την ομαδικότητα, τη συνεργασία, την αποδοχή και σεβασμό της διαφορετικότητας, τη συναισθηματική ωρίμανση, την απαλοιφή των κοινωνικών διακρίσεων με τη συλλογική προσπάθεια για την επίτευξη κοινού στόχου.
Στη διάρκεια των δέκα δίωρων συναντήσεων οι χορευτές Γιάννης Σταυρόπουλος, Ηλέκτρα Βασιλικού και Ηρώ Μεσολωρά έδωσαν την ευκαιρία σε κάθε μαθητή να παίξει και να παρουσιάσει με το σώμα του απλά κινητικά παιχνίδια. Στη συνέχεια όλα αυτά εξελίχτηκαν και με τη βοήθεια της μουσικής, των ηχομιμητικών εκφράσεων και της φαντασίας οδήγησαν στη δημιουργία μιας ιστορίας ! Αυτή την πρωτότυπη και ευφάνταστη ιστορία παρουσιάστηκε το Σάββατο 18 Μαρτίου στο Θέατρο Άννα και Μαρία Καλουτά στο Νέο Κόσμο.
Στην ιστορία αυτή, μια ομάδα παιδιών αντί να βρεθεί όπως κάθε μέρα στο σχολείο, με το φανταστικό λεωφορείο της επισκέπτεται άλλους πλανήτες, συναντά φυλές πρωτόγονες παλεύουν με τρόπο ανέπαφο και κάποια στιγμή ξαναβρίσκονται στην τάξη, κάνουν μάθημα και όλοι ξεφαντώνουν στο διάλειμμα!
Όλα τα παιδιά συνεργάστηκαν αρμονικά για να πετύχουν ένα σκοπό, έγιναν μια ομάδα στην οποία ήταν σημαντική η ατομική συμμετοχή κάθε μέλους. Απόλαυσαν την τέχνη του χορού ως μια διαδικασία που βοηθά να αποδεχτούμε τη μοναδικότητα του σώματός μας ως μέσο επικοινωνίας και έκφρασης μακριά από στερεότυπα που επιβάλλουν ένα σωματότυπο αιχμάλωτο σε ιδανικές προδιαγραφές και τέλειες κινήσεις.
Ομαδικότητα, δημιουργία, κίνηση, αντίληψη του σώματος, αντίληψη του χώρου του βάρους και του χρόνου, συνεργασία και χαρά ήταν τα στοιχεία που με τρόπο παιδαγωγικό και καλλιτεχνικό καλλιέργησε το ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΚΥΤΑΛΗ.
