Την Τρίτη 4 Απριλίου ο κ. Δημήτριος Εμίρης ,καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, επισκέφτηκε το σχολείο μας και μίλησε για την Επιστήμη της Ρομποτικής στους μαθητές της Στ΄τάξης.
Η συζήτηση ξεκίνησε με μια αναδρομή στην τεχνολογία του παρελθόντος, της δεκαετίας του 1980. Την εποχή που δεν υπήρχαν έξυπνα κινητά, διαδίκτυο, οθόνες αφής, ψηφιακές τηλεοράσεις. Μας έδειξε πώς ήταν οι τηλεφωνικές συσκευές, τα ραδιόφωνα, οι ασπρόμαυρες τηλεοράσεις, οι ταχυδρομικοί φάκελοι? καθώς και τα νομίσματα της εποχής, οι δραχμές!! Και η απορία των μαθητών: « Καλά και πώς ζούσαν οι άνθρωποι τότε;»
Συνεχίσαμε βλέποντας υποβρύχια ρομπότ, ρομπότ που στάλθηκαν στον Άρη και χρειάστηκαν 18 μήνες για να φτάσουν, χειρουργικά ρομπότ που εξασφαλίζουν ακρίβεια κινήσεων αλλά δεν αποφασίζουν αυτά τι θα κάνουν, ρομπότ φίδια που έρπουν σε σημεία με καταστροφές για αναζήτηση επιζώντων, νανορομπότ στην υπηρεσία της ιατρικής.
Μάθαμε ότι η λέξη Ρομπότ προέρχεται από την τσέχικη λέξη «robota», και σημαίνει καταναγκαστικό έργο. Η λέξη χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά σε τσέχικη ταινία του 1928, αλλά το πρώτο ρομπότ στον κόσμο υπήρξε ο Τάλως, στη μινωική Κρήτη. Μας εξήγησε πώς λειτουργούσε και γιατί το θεωρούν το πρώτο ρομπότ.
Τα πρώτα βιομηχανικά ρομπότ μιμήθηκαν τον ανθρώπινο βραχίονα και τις έξι κινήσεις των αρθρώσεων. Εξελίχτηκαν όταν απέκτησαν αισθητήρες όρασης και αφής.
-Δεν θα μας πάρουν τις δουλειές τα ρομπότ; Η εύλογη απορία μας.
Ο κ. Εμίρης μας τόνισε ότι τα ρομπότ δεν υποκαθιστούν τον άνθρωπο, αλλά τον βοηθούν στις σκληρές και επικίνδυνες εργασίες που πρέπει να κάνει. Μπορεί κάποιες δουλειές να γίνονται από ρομπότ και στο μέλλον θα είναι περισσότερες αλλά η ανάπτυξη της ρομποτικής δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας.
-Κάνουν λάθη τα ρομπότ; ρώτησε ένας μαθητής.
-Λάθη κάνουν οι άνθρωποι που τα προγραμματίζουν, μας απάντησε ο κ. καθηγητής.
Τελειώνοντας είδαμε και ακούσαμε ένα ρομπότ που ήταν προγραμματισμένο να παίζει βιολί! και μιλήσαμε για τις κινηματογραφικές ταινίες που παρουσιάζονται ρομπότ:
Φυσικά πρώτα πρώτα για την ταινία «Ο πόλεμος των άστρων» όπου για πρώτη φορά τα κινηματογραφικά ρομπότ είναι φιλικά στον άνθρωπο και για την ταινία «Ο άνθρωπος των δύο αιώνων» όπου ένα «οικιακό ρομπότ» εκδηλώνει καλλιτεχνικές ευαισθησίες και αναπτύσσει αισθήματα. Η ιδιαιτερότητά του τον καταδικάζει σε μοναξιά παγιδευμένος ανάμεσα στη μηχανική πραγματικότητα και την ανθρώπινη φύση. Μέσα από μια αγωνιώδη αναζήτηση δύο αιώνων θα καταλάβει τι κάνει τους ανθρώπους ξεχωριστούς.
Ο κύριος Εμίρης κατάφερε με την παιδαγωγική του προσέγγιση να μεταφέρει στους μαθητές όχι μόνο γνώσεις σχετικές με τον επιστημονικό κλάδο που ερευνά αλλά να τους προβληματίσει και να τους προκαλέσει δημιουργικές απορίες για όσα άκουσαν.
Και ίσως μια ακόμη πορτίτσα για το μέλλον άνοιξε.
